چشمامو کمی باز کردم، نور مستقیم می خورد تو چشمم،

پرده ی اتاق رو کی کشیده بود، 

بلند شدم که کمرم درد گرفت، 

باز تو جانمازم خوابم برده بود،

 کل شب و به رفتن عباس فکر میکردم، نخوابیده بودم اما بعد نماز صبح نفهمیدم چجوری تو جانمازم خوابم برده بود،

 بلند شدم دست و صورتمو شستم،

دنبال گوشیم میگشتم که ببینم عباس پیامی زنگی نزده، 

یادم اومد گوشیم هنوز تو کیفمه، 

از دیشب درش نیاورده بودم،

کیفمو باز کردم و دستمو بردم داخلش که دستم خورد به چیز تقریبا گردی، 

با تعجب گفتم این دیگه چیه تو کیفم، درش اوردم،

چشمام چند لحظه روش ثابت موند وای این اینجا چیکار میکنه،

نکنه دیشب …

وای نکنه دیشب موقعی که وسایلای ریخته شدم تو اتاق عباس رو جمع میکردم اینم اومده بینشون،

محکم با دست زدم رو پیشونیم،

 دویدم بیرون اتاق،

 مامان تازه از خواب بیدار شده بود انگار.. سریع گفتم: محمد کو؟؟؟؟

با تعحب نگام کرد و گفت: چیشده؟

- مامان محمد کو، رفت؟؟؟؟

- اره یه ده دقیقه میشه رفته، جیشده حالا؟؟

سریع گفتم: مامان زنگ بزنین آژانس؟؟ زود مامان .. زود، الان میره

دویدم تو اتاق و هر چی دم دستم بود پوشیدم که مامان با نگرانی اومد تو اتاق و 

گفت: چیشده معصومه؟؟

?نویسنده: بانوگل نرگــــس