مکالمه عشق زینب و مجید

چند مدت از تاریخ عقدشون گذشته که اقا مجید هوس کوه نوردی و ورزش با خانوم رو میکنه و پیام میده:

-خانمے فردا آماده شو بریم کوه یکم ورزش کنیم?

دارے تپل میشیا??بعد مامانم اینا میگن ما عروس تپل نمیخوایم و منم که مامانیم پس نمیام نمیگیرمت ?

-بی مزه ?من تپل میشم یا تو؟!

-حالا نمے خواد قهر کنے صبح پاشو بریم…?

فردا صبح توی راه دست زینب رو میگیره و شروع میکنن یه جاده شیبدار رو راه رفتن و قدم زدن..

- آهاے آقایے چه قدر دیگه مونده؟!…خسته شدم?

-راهی نیومدے که خانم خانما…تازه اولشه?

-عهههه مسخره بازے در نیار?پاهام درد گرفت

-اینم از شانس ما…جنس بنجل انداختن بهمون ?

-خیلـے هم دلت بخواد ?اصلا من همینجا میشینم

و زینب خانم همونجا وسط جاده میشینه ?

-حالا نمیخواد قهر کنـے?…همه دنیا میدونن که من بهترین زن عالمو دارم خانم خانما?

-به خدا خسته شدم?

-بزا یکم دیگه میرسیم کنار چشمه و امام زاده..دستتو بده بهم…یا علی.☺

بعد از یکم راه رفتن میرسن به یه چشمه قشنگ و شروع میکنن به آب خوردن و دو تایی وضو گرفتن

و اقا مجید شیطونیش گل میکنه و شروع میکنه از آب چشمه میپاشه روی سر و صورت زینب?

-وای دیـــوونه خیـس شدم?

-عوضش خنکم شدے دیــگه ?خستگیتم در رفت☺

-اااا…اینجوریاس…پس بگیر که اومد?

و زینبم شروع میکنه به آب ریختن روی مجید و بلند بلند خندیدن توی خلوت کوه..??

بعد این خل بازیا

مجید میگه

خب این همون امام زادست که منو به دنیا برگردوند و شما رو به من هدیه داد☺بریم تو…

دوتایی وارد امام زاده میشن و شروع میکنن نماز خوندن…اول نماز ظهر و عصر میخونن که زینب خانم اقتدا میکنه به آقا مجید و بعدشم دو رکعت نماز شکر میخونن…

و بعدش زینب از خستگی سرش رو میزاره رو زانوهای مجید و اونم  انگشتهای زینب رو میگیره تو دستش و شروع کنه به ذکر گفتن باهاشون ??

الحمدلله

الحمدلله

الحمدلله

و سرشو میگیره سمت آسمون و تو دلش میگه…

خدایا ممنونم بابت همه چیز ❤❤

?#پایان

یادمون باشه اگه اون چیزی که از خدا میخوایم رو بهمون نداد…جا نزنیم…کم نیاریم…قطعا خدا چیز بهتری برامون در نظر گرفته

.

هیچ وقت امید به خدامون رو از دست ندیم

.

ما همه بازیگر فیلمی هستیم که خدا نویسنده و کارگردانشه…پس بهش اعتماد کنیم و نقشمون رو خوب بازی کنیم ?

این داستان تلفیق چند داستان عاشقانه واقعی بود مربوط به چند فرد مختلف که صیقل داده شده بود و تقریبا هیچ جاش ساختگی مطلق نبود .

نویسنده.سیدمهدی بنی هاشمی

​?? 

??چند ماه بعد??

بعد از چند جلسه رفت و آمد و خواستگاری بالاخره خانواده زینب قبول کردن و رفتیم یه عقد خصوصی گرفتیم و زینب خانم شد بانوی دل من?

شد ملکه ی قصه های من☺

.

منم یه کار نیمه وقت دانشجویی پیدا کردم و با اینکه حقوقش کم بود ولی برای شروع مستقل بودن خوب بود ?

.

خدا رو هزار بار شکر میکردم که به حرفام گوش نکرد و مینا رو بهم نداد و به جاش بهترین مخلوقش یعنی زینب رو برام فرستاد?

.

اصلا همه چیز انگار طبق برنامه ی خدا پیش رفت

اون تغییراتی که من فکر میکردم به خاطر مینا دارم انجام میدم در اصل به خاطر محبوب دل زینب شدن بود

خدا داشت ما دوتا رو برای هم آماده میکرد…?

خونه مامان بزرگم یه مدتی میشد که خالی بود و بعد عقده مینا خالم اینا یه خونه کوچیک تر گرفته بودن و اونجا رفته بودن

بعد عقدمون دست زینب رو گرفتم و دوتایی رفتیم تو اون خونه.

در خونه رو که باز کردم و فضای خونه رو دیدم یه لبخندی رو لب هام اومد و یه نفس راحتی از ته دلم کشیدم

دیدن اون حوض و گلدونهای دورش من یاد کلی خاطرات خوب و بد انداخت…

به زینب گفتم یادش بخیر بچگیا دور این حوض میدویدم…میخندیدیم…هعییییی…هعییییی

.

دیدم زینب زینب چادرش رو برداشت و گذاشت یه گوشه و گفت اینکه حسرت خوردن نداره…بازم داری تو گذشته میمونیا? حالا هم هردوتا بچه ایم?…اقا مجید اگه منو گرفتی و شروع کرد به دویدن توی حیاط و دور حوض و منم دویدم دنبالش? خنده هامون داشت تا آسمون میرفت?

زینب راست میگفت…باید خاطرات قدیمی رو انداخت دور…نباید توشون در جا زد…باید خاطرات نو ساخت

حالا دیگه از این به بعد با دیدن این حوض نه تنها یاد مینا نمیافتادم بلکه یاد روز عقدم با بهترین مخلوق خدا میوفتادم که چه شیطونیایی کردیم?

.

?از زبان مینا ?

اخلاق محسن داشت غیر قابل تحمل میشد برام…هرچی بیشتر زمان میگذشت انگار اون حرارت عشقمون کم و کمتر میشد…

محسن اتظارات بیجایی داشت.

فکر میکرد چون بزرگتره همه چیز رو بهتر میفهمه و من بچه ام…

برای همه اشتباهاتش توجیه داشت ولی اشتباهات من رو به روم میاورد.

با دیدن رابطه ی مجید و زینب داغ دلم تازه میشد…

نمیتونستم باور کنم…

الان میتونستم حس میکنم که مجید بیچاره روز عقد من چی کشید و چرا تا اخر نموند…?

با اینکه قبل ازدواجم علاقه ای تو دلم به مجید وجود نداشت و الانم چیز زیادی عوض نشده بود ولی همین که فکر میکردم کسی که یه روزی عاشق من بود و به من پیام عاشقانه میداد ولی  الان اون پیاما رو برا کس دیگه ای میخونه و با اون شاده یه جورایی اذیتم میکرد.

-خب حالا چرا ناراحتید؟

-خب اخه شاید مجبور بشم بین دونفر ادم یکی رو انتخاب کنم در حالی که هیچ شناختی ندارم ازشون?

-ببخشید منو…?

-خواهش میکنم…شما که کاری نکردید…شما ببخشید که من با حرفام ناراحتتون کردم?راستش نمیدونستم با کی صحبت کنم توی اون حال و به شما گفتم…اصلا اون لحظه تو حال خودم نبودم…بازم ببخشید…

-اخه یه چیزی شده ?

-چ چیزی؟

-نمیدونم چجوری بگم بهتون?

-در مورد کلاس ها و دانشگاست؟ نکنه نمره امتحانا اومده؟?نکنه باز یه بدبختی دیگه اضافه شده به بدبختیام ?

-نه نه…اصلا صحبت اون نیست…

-خب پس چی؟ استرس گرفتم…بگید دیگه ?

-راستش…راستش اون خانمی که زنگ زد خونتون مامان من بود ?

بعد گفتن این حرف ضربانم یهو بالا رفت??

صدای قلبم رو خودم میشنیدم…

داشتم سکته میکردم…

با خودم میگفتم یعنی حالا عکس العملش چیه ?

از استرس داشتم قبض روح میشدم .

چند دقیقه سکوت بود و پیامی بین ما رد و بدل نشد و  تا اینکه زینب گفت:

-یعنی چییی؟ من اصلا باورم نمیشه…مادر شما؟. ???چرا اینقدر یهویی…چرا خودتون چیزی نگفتین؟

.

با دیدن واکنش زینب و این پیامش یکم ته دلم قرص شد که حداقل عصبانی نیست و خب یکم جسورتر شدم تو حرف هام و گفتم:

-تصمیمم که اصلا یهویی نبود ولی علت اینکه این کار یهویی شد این بود که خب نمیخواستم بهترین فرد حال حاضر زندگیم رو به همین راحتیا ببازم ?

زینب خانم…راستش من خیلی از شما پیش مامانم تعریف کردما…مبادا فردا بایه دختر کم حوصله و گریان مواجه بشه ?

-چشم اقا مجید ?

با فرستادن این شکلک فهمیدم دل زینب هم به سمت منه…

و میشد گفت اگه ازم خوشش نیاد حداقل بدش هم نمیاد…

حداقل مثل مینا با چشم بسته و بدون اینکه حرفام رو بشنوه ردم نمیکنه…

حداقل برای خانوادم احترام قائله…

حداقل برام نقش بازی نمیکنه…

حداقل اگه جوابش نه باشه دیگه با احساساتم بازی نمیکنه و منو ماه ها در انتظار نمیزاره…

راستیتش اولین بار بود که این حس رو تو زندگیم داشتم…

حس اینکه یکی برات ارزش قائله

حی اینکه یکی دوستت داره…?

اولین بار بود که حس اینو داشتم که اوضاع داره اونجوری پیش میره که دلم میخواد…

اما خدا کنه که واقعا همونطوری پیش بره که فکرش رو میکنم ? .

تا اینکه یه روز زینب بهم پیام داد و با گریه گفت:

-سلام?

-سلام…چی شده؟ چرا شکلک گریه؟

-اقای مهدوی برام دعا کنین…برام دعا کنین که خدا کمکم کنه…دعا کنین که خدا یه راه نجاتی بهم نشون بده و اون چیزی پیش بیاد که خیر و صلاحمه?

-چی شده خانم اصغری؟ من دارم نگران میشم ?

-ببخشید شما رو هم ناراحت کردم ?برام دعا کنین?

-بگید شاید بتونم کمکی کنم

-راستش عموم زنگ زده به بابام و گفت که قرار بیان خواستگاریم برای پسر عموم ??

-خب پس چرا ناراحتین؟

-اخه هیچ علاقه ای بین ما نیست ?

-مطمئنید…شاید پسر عموتون یکی مثل من باشه در برابر مینا..نزارید یه مجید دیگه له بشه ?شاید واقعا از ته دل دوستتون داره ولی خجالت میکشه بیان کنه…مثل من بی عرضه ?

-نههه اقا مجید..قضیه ما  کاملا فرق داره…پسرعموم خودش به من گفته سالهاست از دختر دیگه ای خوشش میاد ولی نمیتونه به خانوادش بگه…میترسه از پدرش..

-خب چی شده حالا یهویی میخوان بیان خواستگاری شما؟

-نمیدونم والا…عموم میگه این دوتا جوون مجردن تو خانواده و هم خونن و خوبه که بهم برسن ?

-خب همینجوری که نمیشه…پدر شما چیزی نمیگن؟?

چرا…میگه خودت مختاری ولی چه کسی بهتر از پسرعموت… از طرفی عموم برادر بزرگه و بابام میگه حداقل یه دلیل قانع کننده بیار برای رد کردنش?برام دعا کنید…?

.

(تو دلم لعنت فرستادم به این شانسم..به اینکه به هرچیزی فکر میکنم خدا ازم میگیردش… قطعا ماجرای زینب هم به خاطر اینکه که من بهش فکر کردم و اون گرفتار این ماجرا شده…وگرنه تا الان که خبری نبود از این قضایا ?…اصلا این نحسی وجود منه…مجید دست و پا چلفتی بازم باختی??

خوب شد به خود زینب چیزی نگفتم که الان اونم زندگیش برای من خراب بشه ?

ولی یکهو یاد حرف خود زینب بعد از مسابقه افتادم که میگفت تو هر مسابقه ای تا اخرین نفس قبل از پایان مسابقه بجنگ و دعا و تلاش کن برای پیروزی  ولی بعد مسابقه نتیجه هر چیزی شد دیگه حسرت نخور….

یادم افتاد که میگفت همه زندگی ما یک مسابقه هست.)

.

.

چند روز بعد به زینب پیام دادم..

-سلام…خوبید خانم اصغری؟ چه خبرا؟

-سلام…ممنونم ??هیچی..گرفتاری پشت گرفتاری??

.

-چی شده؟

-وسط این گرفتاری نمیدونم کی از کجا پیداش شده زنگ زده خونمون که فردا بعد از ظهری بیان خواستگاری زنونه و اشنایی اولیه..

-خب حالا چرا ناراحتید؟

-خب اخه شاید مجبور بشم بین دونفر ادم یکی رو انتخاب کنم در حالی که هیچ شناختی ندارم ازشون?

-ببخشید منو…?

-شما همیشه اینقدر زود جا میزنید؟؟

-درک نمیکنید حالم رو…

-چطوردرک نمیکنم…مگه من کمتر از شما زحمت کشیدم؟ منم مثل شما بی خوابی کشیدم و الانم ناراحتم ولی این فقط یه بازی بود…مثل بقیه زندگیمون…همه زندگیه یه بازیه…یه بار باخت…یه بار برد…

توی این مسابقه همه تیم ها زحمت کشیده بودن و امروز فقط یه تیم برنده میشد…

هیچکس هم با ما قرارداد امضا نکرده بود که اون تیم برنده ماییم…

ما کارمون تا قبل شکست تلاش بود و دعا ولی الان کارمون هرچی باشه قطعا حسرت خوردن نیست…

با حسرت خوردن و لعنت فرستادن به شانسمون و این و اون نه تنها اون مسابقه بر نمیگرده و دوباره برگزار نمیشه بلکه روحیه ما برای بازی بعدی زندگی هم نابود میشه…

.

چون اون بازی تموم شده ولی بازی های زندگی که تموم نشده…نمیگم به شکستها فکر نباید کرد…چرا…باید حتی ریز شد و ریختش رو میز تا علتش پیدا بشه ولی نباید بایه شکست بازی رو بهم زد که?

.

انتظارتون هم از خدا این نباشه که همه چیز رو نقدا باهاتون حساب کنه…

درسته ما نماز خونیم و مذهبی هستیم ولی ما داریم به حرف خدا گوش میدیم ولی قرار نیست ما هم هرچی میگیم خدا به حرفمون گوش بده و چون مذهبی هستیم فقط خواسته های ما برآورده بشه…

این ماییم که به این نماز و عبادت نیاز داریم نه خدا به نماز ما که حالا بخوایم سرش منتی بزاریم…

.

.

حرف های زینب خیلی رو من تاثیر گذاشت و من رو به فکر فرو برد…

برام جالب بود که یه دختر تو سن و سال من همچین اعتقاد و ایمان محکمی داره و پای ارمان هاش محکم وایساده…

برام جالب بود که یه دختر که معمولا دخترا معروفن به احساسی بودن اینقدر جلوی مشکلات محکم وایساده….

.

از خودم شرمنده شدم که چقدر ناشکر بودم…

.

چند ماهیب گذشت و رابطه من و زینب با وجود کمرنگ شدن ولی ادامه داشت.

.

ته دلم به زینب علاقه داشتم و بهش فکر میکردم ولی از بیانش بهش میترسیدم…

چون نمیخواستم دوباره اون قضایایی که از دستش خلاص شدم دوباره برام پیش بیاد..

.

ولی یه جورایی زینب داشت اصلا مینا رو از ذهنم بیرون میبرد و دلیلش این بود که زینب من و تغییراتم رو میدید ولی مینا نمیدید?

زینب حرفام رو میشنید ولی مینا نمیشنید?

زینب بهم توجه داشت ولی مینا نداشت?

از زینب برای مامانم تعرف کرده بودم که چه دختر خوب و با احساسیه…راستش بعد قضیه مینا با مامانم تو این مسائل راحت شر شده بودم و راحت حرفام رو میزدم…

تا اینکه یه روز زینب بهم پیام داد و با گریه گفت:?

-خب همه تیما باید با. سرپرستشون برن…منم باید با سرپرستم برم دیگه ?

-شنیدن واژه سرپرست غرور خاص و حس خوبی بهم داد…ولی خب همونطور که گفتم باید این حس سرکوب میشد…

باهم دیگه وارد سالن مسابقه شدیم…

.

قرعه کشی انجام شد و تیم ما اخرین تیمی بود که روی صحنه میرفت…

مسابقه به این صورت بود که نمونه ها تک تک توی دستگاه فشار قرار میگرفتن و هر نمونه که دیرتر میشکست برنده مسابقه بود…

.

تیم ها تک تک روی صحنه میرفتن و رکورد میزدن ولی با رکورد نمونه ی ما که تو ازمایشگاه ازمایش کرده بودیم خیلی فاصله داشتن…

هر کدوم که میرفتن امید من و زینب به قهرمانی بیشتر میشد…

از نگاه ها و دعاهای زیر لب زینب معلوم بود که خیلی استرس داره…

منم استرس زیادی داشتم ولی نمیخواستم معلوم بشه…

.

همه تیم ها رفتن و رکوردها نشون میدا که حتی با زدن نصف رکورد ازمایشگاه هم ما قهرمانیم

از خوشحالی تو پوست خودم نمیگنجیدم☺

چون داشتم نتیجه تلاش ها ماه ها زحمتم رو میدیدم

نتیجه ماه ها بی خوابی کشیدن های من و زینب….

از صدا و سیما هم اومده بودن و قطعا با تیم برنده مصاحبه میکردن ?

.

بالاخره اسم مارو صدا زدن و روی جایگاه رفتیم برای تست نمونه…

وقتی اون بالا رفتم توی فکرم بین جایگاه تماشاچیا مینا و خاله و همه رو میدیدم که دارن موفقیت من رو میبینن…

نمونه رو تو دستگاه گذاشتیم و دستگاه روشن شد…

چشمام رو بستم تا ثانیه های نمونه تحت فشار رو نبینم و میشمردم اما با صدای جیغ زینب به خودم اومدم…

واییییییییی

نهههههههههه???

نمونه سر چند ثانیه شکسته بود و خرد شده بود?

اصلا باورم نمیشد?

این امکان نداره?

اما همه چیز تموم شده بود…

رفتم یه گوشه از سالن نشستم و با حسرت اهدای مدال به تیمی که رکوردشون حتی نصف رکورد ما تو ازمایشگاه هم نبود رو تماشا کردم.

حوصله حرف زدن با هیچ کس رو نداشتم…

با زینب خداحافظی سردی کردم و رفتم سمت خونه…

توی راه داشتم فکر میکردم چقدر بدبختم من?

چرا هرچیزی که بهش امید دارم رو خدا نا امید میکنه؟??

.

شب چند بار زینب پیام داد ولی جواب ندادم…تا اینکه دیدم خیلی پیام میده..

-سلام…هستین؟

-سلام…بله…بفرمایین؟

-میخواستم عذر خواهی کنم ازتون?

-بابت؟

-خب شاید اگه من کارم رو بهتر انجام میدادم این اتفاق نمی افتاد?

-نه خانم..مقصر نه شمایید و نه هیچ کس دیگه…مقصر منم و شانسم?

-شما همیشه اینقدر زود جا میزنید؟؟

-درک نمیکنید حالم رو…

-چطوردرک نمیکنم…مگه من کمتر از شما زحمت کشیدم؟

چند ماه از ماجرای عقد مینا میگذشت و منم هر روز بیشتر با خودم کنار میومدم

شاید یه دلیلش مشغول شدن با نمونه ها و اماده شدن برای مسابقه بود

تو این چند ماه همه فکر و ذکرم شده بود مسابقه

چون تو آینده هیچ چیز روشن دیگه ای نمیدیدم

تنها هدف و دلخوشیم همین مسابقه بود و با یه هم تیمی مثل زینب کاملا امیدوار بودم به نتیجه

.

راستش اصلا فکر نمیکردم زینب اینقدر همراه و هم تیمی خوبی باشه

در حین اماده کردن نمونه ها بعضی اوقات که دلم میگرفت باهاش درد دل میکردم و اونم واقعا به حرفام گوش میداد

.

شاید بشه گفت اولین گوشی بود که تو این دنیا وقت برای شنیدن حرفام و درد دلام داشت

.

اولین گوشی که بهم سرکوفت نمیزد و مسخرم نمیکرد به خاطر افکارم…

اولین کسی که حرفام رو درک میکرد…

البته همه این حرف زدنها با حفظ احترام و تو چهارچوب شرع بود…

حتی نه یه بار من زینب رو با ضمیر منفرد صدا زدم و نه یه بار اون من رو…

همیشه احترام هم رو داشتیم…

به خاطر مسابقه نمیرسیدیم به کلاس هامون کامل بریم و به خاطر همین با زینب تقسیم وظایف کردیم و بعضی کلاسها رو اون میرفت و جزوه رو به من میداد و بعضی کلاسها رو هم من میرفتم.

.

یه جورایی به همین دلایل داشت حرف زدن هامون و ارتباط هامون بیشتر میشد و من از این میترسیدم

.

نمیخواستم باز وارد ارتباطی بشم که هیچ سودی نداره..

.

احساس میکردم دارم به زینب وابسته میشم ولی این حس باید سرکوب میشد.

.

اخه کدوم دختری حاضره با پسری که میدونه قبلا شکست عشقی خورده ازدواج کنه

البته زینب بارها گفته که نگم شکست عشقی بلکه مینا لیاقت عشقم رو نداشت…ولی خب خودم میدونم که این حرف ها رو برای دلخوشی من زده و شاید ته دلش مثل همه آخیییی و الهییی بگه?

ولی از همین الان معلومه این رابطه هم سر و ته نداره و نباید ادامش میدادم.

.

روز مسابقه شد…

مسابقه توی یه دانشگاه بزرگتر شهرمون بود

صبحش سعی کردم زودتر از همه اماده بشم و به محل مسابقه برم…

خیلی استرس داشتم?

وقتی رسیدم دیدم زینب زودتر از من رسیده و جلوی در وایساده?

تا من رو دید چادرش رو مرتب کرد و اومد جلو و سلام کرد?

.

-سلام…فک نمیکردم شما زودتر اینجا باشین?

-اخه دیشب تا صبح خوابم نبرد…بعد نماز هم کم کم اماده شدم و حرکت کردم.

-چه جالب?

-چی؟?

-اخه منم دیشب خوابم نبرد….خب حالا چرا نمیرید تو بشینید؟

-خب همه تیما با سرپرستشون میرن…منم باید با سرپرستم برم دیگه ?

-شنیدن واژه سرپرست غرور خاص و حس خوبی بهم داد…ولی خب همونطور که گفتم باید این حس سرکوب میشد…

از زبان مینا… .

چند مدتی از عقدمون میگذشت و همه چیز خوب پیش میرفت ?

بعد از سالها فک میکردم که دیگه خلاص شدم از دست گیر دادنهای بی مورد بابام…

فک میکروم دیگه کسی نیست که تک تک کارهام رو بهش بگم که چیکار میکنم و کجا میرم..

دوست داشتم به همه اون چیزهایی که برام عقده شده بود توی این زندگی جدیدم برسم…

چیزایی که همیشه دوست داشتم بهشون برسم ولی نمیشد..

نمیخواستم دیگه لحظه ای به گذشته فکر کنم… .

محسن برای اینکه تو خواستگاری جلوی بابام حرفی برا گفتن داشته باشه سر یه کار موقت رفته بود و خونمون هم باباش برامون رهن کرده بود…

همه چیز آماده ی شروع زندگی رویاییمون بود کنار هم دیگه..

زندگی ای که سخت منتظرش بودم..

زندگی کنار کسی که عاشقش بودم و این چند ماهه تو رویاهام باهاش سیر میکردم…

چند هفته و چند ماه اول از زندگی مشترکمون همه چیز خوب بود و طبق روال پیش میرفت…

همونجوری که فکرش رو میکردم… اما بعد از چند ماه کم کم رفتارهای محسن عوض شد و یه جور دیگه ای شد… به من میگفت نباید زیاد پیش پدر و مادرم برم چون تو سطح ما نیستن و به جاش تا میتونیم خونه پدر و مادر اون بریم…

ولی پدر و مادر محسن با من سرد بودن و تحویلم نمیگرفتن…

.

محسن بهم میگفت با خاله و بقیه فامیلا و دوستام رفت و آمد نکنم چون به ما حسادت میکنن و تو زندگیمون سنگ میندازن…

.

حتی به من اجازه نمیداد تو فضای مجازی زیاد باشم و حتی تو گروه دانشگاه میگفت اگه سئوالی داری بگو من بپرسم…

تو دانشگاه هم همیشه کنار و دور و برم بود و لحظه ای تنهام نمیزاشت

اما خودش همیشه در حال گرم گرفتن با دخترای همکلاسی و بگو و بخند تو گروها بود…

به خاطر عشقمون این چیزا زیاد برام مهم نبود  اما یه روز از این وضع خسته شدم و بهش گفتم

-محسن چیو میخوای ثابت کنی؟ اینکه مثلا خیلی غیرت داری؟

-در مورد چی حرف میزنی مینا؟

-چرا همیشه منو میپایی؟ چرا نمیزاری یه دیقه با دوستام باشم…به من شک داری؟

-این چه حرفیه مینا؟ من دوستت دارم…نمیخوام کسی تو رو از من بگیره

-قرار نیست کسی من رو از تو بگیره محسن…این همه زوج تو این دنیا و تو این دانشگاه هستن

-تو نمیدونی…خیلیا نمیخوان ما خوشبخت باشیم…

-به نظرت الان هستیم؟اصلا تو خودت چرا تو گروها هستی و بگو و بخند میکنی

-گفته بودم که…پسرا و دخترا تو این چیزا خیلی فرق دارن

-بر فرض که حرفت درست باشه…مگه اونای دیگه دختر نیستن که سئوالاشونو جواب میدی؟

-خب اونا اگه صاحب دارن و روشون غیرت داره بیاد جمعشون کنه…اونا به ما ربطی نداره…

-واقعا که محسن?